Joanna Trzepiecińska nago

Gdzie zobaczyć nagie zdjęcia bez cenzury za darmo?

—> PRZEJDŹ DO PORTALU I OGLĄDAJ DARMOWE ZDJĘCIA NAGICH KOBIET <—

Joanna Trzepiecińska (ur. 7 września 1965 w Tomaszowie Mazowieckim) – polska aktorka teatralna i filmowa, piosenkarka. Występuje na scenach warszawskich teatrów.

Życiorys
Młodość

Jest córką farmaceuty, inżyniera i dyrektora fabryk włókienniczych, ma młodszą o pięć lat siostrę.

Ukończyła państwową szkołę muzyczną w klasie fortepianu oraz liceum w klasie fletu. W 1988 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie.

W 1987 roku zadebiutowała na ekranie jako osierocona Joanna Macieszanka w serialu TVP1 Jana Łomnickiego na podstawie powieści Ewy Szelburg-Zarembiny Rzeka kłamstwa. 12 grudnia zadebiutowała w teatrze rolą służącej w spektaklu Bezimienne Dzieło Stanisława Ignacego Witkiewicza w reżyserii Jana Englerta na deskach Teatru Polskiego w Warszawie.

Po ukończeniu Akademii Teatralnej w Warszawie związała się z Teatrem Studio w Warszawie. Stanisław Ignacy Witkiewicz, gdzie wystąpiła jako Nancy w Play It Again, Sam Woody’ego Allena w reżyserii Adama Hanuszkiewicza (1988); Zagrała także rolę Lucy w musicalu Opera za trzy grosze Bertolta Brechta w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego (1989). Wkrótce na ekranie pojawiła się w dramacie Dotykanie (1988) jako uczennica Wandy Milewskiej, córki Jana (Piotr Fronczewski) i chorej psychicznie Joanny (Ewa Wiśniewska). Rok później zagrała w trzech filmach: sensacyjnym Czarnym wąwozie Janusza Majewskiego (1989), dramacie politycznym Stan strach Janusza Kijowskiego (1989) z Wojciechem Malajkatem i erotycznej komedii Jacka Bromskiego Sztuka kochania (1989).

W 1990 roku zagrała w politycznym filmie Tomasza Wiszniewskiego Kanalia, horrorze Powrót wilka u boku Jerzego Zelnika i telewizyjnym filmie Piotra Łazarkiewicza W środku Europy. Pod koniec roku wystąpiła także jako Klara w sztuce Aleksandra Fredry Zemsta w reż. Gustaw Holoubek. Ekranowa kreacja Marty z obozu studenckiego w filmie psychologicznym Andrzeja Barańskiego Nad rzeką, której nie było (1991) przyniosła jej nominację do Złotych Lwów za główną rolę kobiecą na 16. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. . W 1992 roku otrzymała Złotą Kaczkę, nagrodę czytelników magazynu „Film” dla najlepszej aktorki. Na duży ekran powróciła w filmach: Obywatel świata (1991) z Janem Fryczem, historycznym melodramacie Janusza Zaorskiego Panna i wdowa (Panny i wdowa) (1991) oraz komediowym melodramacie Krzysztofa Langa Papierowe małżeństwo (1991) jako panna młoda, która miała wyjść za angielskiego lekarza, ale ostatecznie wyszła za mąż za muzyka, dodatkowo bezrobotnego i uwikłanego w mroczny interes z gangsterami, Balanga (1993), film akcji Anioł śmierci (Poza przebaczeniem, 1994) obok Rutgera Hauera i Johna Rhys-Davies, rewelacyjny Krzysztof Lang Provocateur (1995)) oraz fantazja kostiumowa Krzysztofa Gradowskiego Dzieje marzy Twardowskiego (1995) jako duch Barbary Radziwiłłówny.

Sukcesy sceniczne odniosła w roli Królewny Śnieżki w musicalu na podstawie baśni Jakuba i Wilhelma Grimmów „Królewna Śnieżka i krasnoludki” reż. Krzysztof Kolberger w Teatrze Komedia w Warszawie (1994) oraz Operze i Operetce w Szczecinie (1999).

Uznanie publiczności zdobyła rolą Alicji „Alutki” Kossoń, żony Jędruli (Tomasz Dedek) w serialu Rodzina zastępcza. Wystąpiła także w dwóch odcinkach telenoweli TVP2 Na dobre i na bad (2002), jednym z odcinków TVP1 Plebania (2005) – jako Anna Stajniak i serialu TVN Anioł Stróż (2005) jako rozwódka Anny Górskiej. W 2004 roku w Warszawie otrzymała nagrodę Kłapy 2003 od The Walt Disney Company Polska dla najlepszych autorów polskiej wersji językowej w filmach animowanych – za rolę Dory w filmie Gdzie jest Nemo? (2003). Po trzynastu latach aktorka ponownie zagrała niebieską rybkę w sequelu Where’s Dory? (2016).

W 2007 roku wraz z Włodzimierzem Nahornym, Januszem Szromem, Grzegorzem Markowskim i Agnieszką Wilczyńską nagrała płytę z kolędami, Cicho, Cicho Pastuszków. W tym samym roku wzięła udział w drugiej edycji programu Jak They Sing zajmując 6. miejsce. Rok później za rolę Claire w spektaklu „Dowód” w reż. Andrzej Seweryn, grany w Teatrze „Polonia”, był nominowany do prestiżowej nagrody Feliksa. W sezonie 2009/2010 była jurorką teatralnej nagrody Feliksy Warszawskie.

Aktorka bierze udział w programach muzycznych, koncertuje z takimi muzykami jak: Bogdan Hołownia, Włodzimierz Nahorny, Andrzej Jagodziński, Andrzej Łukasik, Janusz Szrom. Wykonuje również własne recitale oraz jako gość wyjątkowy w jazzowym projekcie Janusza Szroma „Groźni Panowie Trójki”, śpiewając piosenki z Kabaretu Starszych Panów. Można to usłyszeć także w słuchowiskach radiowych na podstawie książek Joanny Chmielewskiej.
Życie prywatne

Ma dwóch synów: Wiktora (ur. 2001) i Karola (ur. 2003), ze związku z Januszem Andermanem. Para rozwiodła się

Scroll to Top