Sławomira Łozinska nago

Gdzie zobaczyć nagie zdjęcia bez cenzury za darmo?

—> PRZEJDŹ DO PORTALU I OGLĄDAJ DARMOWE ZDJĘCIA NAGICH KOBIET <—

Sławomira Maria Łozińska (ur. 8 kwietnia 1953 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa, w latach 2003–2005 członkini Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Życiorys

Uczęszczała do XXVIII Liceum Ogólnokształcącego im. Gen. Jana Kochanowskiego w Warszawie, w latach 1971–1975 studiowała na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, uzyskując tytuł zawodowy magistra sztuki. Ukończyła również Podyplomowe Studium Menedżerów Kultury w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie.

W latach 1973–1986 i 1988–1990 była aktorką Teatru Narodowego w Warszawie. Ponadto występowała w Teatrze Nowym w Warszawie (1990–1994) i Adequate Theater (1993–1994). Od 1997 r. Kierowała Działem Twórczości Artystycznej Teatru Narodowego. Współpracowała z Telewizją Polską jako jeden z redaktorów i gospodarzy programu Kawa czy herbata? (1994–1995). W latach 1996–1999 była wiceprezesem Zarządu Głównego Związku Artystów Scen Polskich.

W maju 2003 roku została powołana przez Prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego do Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, którą pełniła do grudnia 2005 roku. W 2006 roku wróciła do Teatru Narodowego, aw 2008 roku została dyrektorem naczelnym Teatru Ateneum.

W swoim dorobku artystycznym ma kilkadziesiąt ról teatralnych, filmowych i telewizyjnych, także w Teatrze Polskiego Radia i Teatrze Telewizji. Wystąpiła m.in. w serialach Daleko od szosy (1976, jako Bronka) i W labirynt (1988–1991, jako redaktor Joanna Racewicz). Miała też epizodyczne role, m.in. w serialu Klan i Złotopolscy. W 2007 roku zagrała rolę Barbary Jakubik w serialu Barwy szczęścia.

Została odznaczona m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2019), Złotym Krzyżem Zasługi (1999) oraz Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2013). Laureat m.in. nagród aktorskich na Festiwalu Filmów Telewizyjnych w Olsztynie (trzykrotnie w 1976, 1978 i 1979), Janusza Warneckiego (1999) oraz Nagród Miasta Stołecznego Warszawy (2001).

Była żoną pianisty Janusza Olejniczaka.

Scroll to Top