Gdzie zobaczyć nagie zdjęcia bez cenzury Vera Zvonareva za darmo?
—> PRZEJDŹ DO PORTALU I OGLĄDAJ DARMOWE ZDJĘCIA NAGICH KOBIET <—
Vera Igorewna Swonarjowa (ros. Вера Игоревна Звонарёва, angielska transkrypcja Vera Zvonareva; ur. 7 września 1984 r. w Moskwie, rosyjska FSRR, Związek Radziecki) jest rosyjską tenisistką.
Vera Swornajowa pochodzi z bardzo sportowej rodziny. Jej matka pod swoim panieńskim nazwiskiem Natalja Bykowa zdobyła brązowe medale z sowiecką reprezentacją hokejową na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1980 w Moskwie i Mistrzostwach Świata Kobiet w hokeju na trawie w Buenos Aires w 1981 roku, podczas gdy jej ojciec Igor grał w sowieckich mistrzostwach bandy w Dynamo Moskwa.
Zaczęła grać w tenisa w wieku sześciu lat i została zawodową zawodniczką w 2000 roku. W 2002 roku Swonaryova dotarła już do pierwszej 50-tki listy rankingowej WTA w singlu, w 2003 roku awansowała do pierwszej 20-stki, w 2004 roku po raz pierwszy uplasowała się na dziewiątym miejscu w pierwszej dziesiątce. Do swojego pierwszego finału turnieju Wielkiego Szlema dotarła w 2010 roku podczas Mistrzostw Lawn Tennis Championships na Wimbledonie, gdzie przegrała 3:6, 2:6 z broniącą tytułu Sereną Williams. Dla rosyjskiej drużyny Fed Cup rozegrała dziesięć meczów do 2011 roku, z których była w stanie wygrać osiem.
Swonaryova do tej pory zdobyła dwanaście tytułów WTA w grze pojedynczej, trzy tytuły Wielkiego Szlema w grze podwójnej (US Open 2006, Australian Open 2012 i US Open 2020), sześć tytułów podwójnych WTA i trzy tytuły w grze pojedynczej ITF. Weszła również na listę zwycięzców w deblu mieszanym podczas US Open w 2004 roku i Wimbledonu w 2006 roku.
W 2008 roku awansowała do finału w Doha, w którym pokonała ją rodaczka Marija Sharapova 1:6, 6:2 i 0:6. Dotarła także do finałów Hobart i Charleston. Na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie zdobyła brązowy medal. Na turnieju w Charleston doszła ze zwycięstwami nad Marion Bartoli, Jeleną Janković i Jeleną Dementjewą do finału, w którym przegrała 4:6, 6:3 i 3:6 z Sereną Williams.
Swonaryova wygrała pierwszy turniej Masters Series w Indian Wells w 2009 roku, gdzie pokonała obrończynię tytułu Anę Ivanović 7:6 i 6:2. Podczas Family Circle Cup w Charleston doznała kontuzji prawej kostki w meczu z Virginie Razzano i przez miesiąc nie grała. Ominęła French Open i zakończyła rok na 9. miejscu w światowych rankingach. W listopadzie 2009 r. jej uraz został ostatecznie wyleczony operacyjnie.
Jej największymi sukcesami sezonu 2010 było dotarcie do finałów Wimbledonu (przegrana z Sereną Williams w dwóch setach z rzędu) oraz US Open, gdzie również wyraźnie przegrała z Kim Clijsters. Była też w finale Montrealu. Na Australian Open została pokonana w 1/8 finału przez Vikoryję Asaranka w trzech setach. W Charleston przegrała finał z Samanthą Stosur i ponownie z Asaranką w ćwierćfinale w Dubaju. Jednak w Pattaya obroniła swój tytuł dzięki wyraźnemu zwycięstwu nad miejscową bohaterką Tamarine Tanasugarn. Pod koniec roku Swonaryova zajęła drugie miejsce na świecie.
Po powrocie do półfinału w Melbourne w lutym 2011 roku zdobyła jedenasty indywidualny tytuł WTA. W finale w Doha pokonała numer jeden na świecie Caroline Wozniacki 6:4 i 6:4. W Roland Garros dotarła do 1/8 finału. Na Wimbledonie tym razem zakończyła się trzecia runda, gdzie zajęła drugie miejsce na liście rozstawiającej Zwetana Pironkowa 2:6, 3:6 – w zeszłym roku awansowała do finału z gładkim zwycięstwem nad Bułgarką. Na turnieju na twardym korcie w Baku (Azerbejdżan) zapewniła sobie 12. tytuł WTA dzięki dwusetowemu zwycięstwu nad Xeniją Perwak. Doszła też do finału w Carlsbadzie, wygrywając z Lisickim i Ivanoviciem, ale ponownie została pokonana przez Agnieszkę Radwańską, która, podobnie jak tydzień wcześniej, została rozstawiona na trzecim miejscu w ostatniej szesnastce w Toronto.
Na turnieju w Sydney na początku 2012 roku Swonaryova przegrała w pierwszej rundzie mecz z Svetlaną Kuznetsovą. Na Australian Open odpadła w trzeciej rundzie z Yekateriną Makarową, ale w grze podwójnej zdobyła tytuł po stronie Kuzniecowej. W kolejnych turniejach poniosła wczesne porażki. Dopiero w Charleston dotarła do ćwierćfinału. Z powodu kontuzji barku odwołała swój udział w kwietniowym Fed Cup i turnieju WTA w Rzymie, a później zrezygnowała również z French Open. Na Wimbledonie musiała poddać się w trzeciej rundzie z Kim Clijsters przy wyniku 4-6 i 3-4. Wtedy też dotarła do trzeciej rundy Igrzysk Olimpijskich w Londynie, ale wyraźnie przegrała z Sereną Williams 1:6 i 0:6. Potem nie wzięła udziału w żadnym turnieju z powodu kontuzji i pod koniec roku spadła na 98. miejsce w światowych rankingach.